کد مطلب:13674 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » احكام

آيا گوش دادن به ترانه و موسيقي حرام است يا رقصيدن زنان در مجالس زنانه، مگر منبع و ارتباط ما قرآن و كتاب آسماني نيست؟ ما چندين بار از اول تا انتها قرآن خوانديم و در اين مورد صحبتي نشده است. (مثلاً سوره نور)

الف) در تفسير آيه شريفه »واجتنبوا قول الزور؛ از گفتار باطل و ناروا بپرهيزيد.« امام صادق(ع) فرمودند: مراد از قول{P-حج، P 30}

زور در آيه شريفه غناست. گفتار باطل و ناروا هر چيزي است كه انسان را از خدا دور ميكند و از راه درست منحرف{P-وسائل الشيعه، ج 17، ص P 303}

ميكند.

حضرت علي (ع) ميفرمايند:»و كثرة الاستماع الي الغنا يورث الفقر«زياد گوش دادن غنا، فقر را در پي دارد.

{P همان، ج 15، ص P 347}

امام صادق (ع) فرمودند: »الغناء يورث النفاق و يعقب الفقر؛ غنا در دل روح نفاق را پرورش ميدهد و بدنبال خود بدبختي و فقر{P-همان، ج 17، ص P 309}

ميآورد«.

همچنين غافل شدن از ياد خدا و فراموش كردن خدا نيز يكي ديگر از آثار زيان بار غنا و موسيقي است.

امام صادق (ع) فرمودند: »الغنا مجلس لاينظرالله الي اهله و هو مما قال الله عزوجل: »ومن الناس من يشتري لهوالحديث ليضل عن{P-همان P}

سبيلالله؛مجلس غنا و خوانندگي مجلسي است كه خدا به اهل آن نمينگرد و آنها را مشمول لطفش قرار نميدهد. و اين{P-تفسير نور الثقلين، ج 4، ص P 194}

مصداق همان چيزي است كه خداوند عزوجل فرموده: بعضي از مردم هستند كه سخنان بيهوده را خريداري ميكنند تا مردم را از راه خدا گمراه سازند«.

در اين روايت امام (ع) غنا و موسيقي را يكي از مصداقهاي گفتار بيهودهاي دانسته كه انسانهارا از راه خدا گمراه ميكند. در مورد گوش دادن به هر گونه آواز و ترانه و آهنگ و امثال اينها يك معيار كلي وجود دارد و آن اين كه اگر مناسب با مجالس لهو باشد حرام است و مشروط به تأثير يا عدم تا ثير روي شنونده خاصي نيست.

اين روايات در ابواب مختلف غنا در كتاب وسائل الشيعه مذكور است.

ب) به طور كلي اگر رقص به گونهاي باشد كه منجر به تحريك شهوت شود يا مستلزم فعل حرام يا ترتب مفسدهاي باشد، حرام است. ولي رقص زوج بر زوجه و بالعكس اگر همراه با محرمات ديگري نباشد اشكال ندارد.(اجوبهالاستفتاآت ج 2 مسأله 84 و 85)

در رابطه با مساله رقصيدن چند نكته وجود دارد: 1) حرمت آن مورد اتفاق جميع علما نيست و دراين زمينه بويژه در قيود آن اختلاف راي وجود دارد. 2) ملاك حرمت شهوت برانگيزي رقص در شخص رقص كننده نيست تا بگويند ما رقصيديم و تحريك نشديم بلكه بيشتر اثر آن در بيننده است بويژه اگر با عوامل ديگري مانند موسيقي اختلاط زن و مرد و ... همراه گردد. دراحكام اعتباري و قانوني معمولاتاثيرات غالبي را ملاك قرار ميدهند نه موردي. مثلا در مقررات راهنمايي و رانندگي عبور از چراغ قرمز ممنوع است و فلسفه آن هم چيزي جز جلوگيري ازترافيك شديد و تصادف نيست اما آيا كسي ميتواند بگويد من بارها عبور كردم و نه ترافيكي شد و نه تصادفي؟ خير زيرا اين حرف هرچند درست باشد ولي مقرراتبراساس مصالح غالبي است و اگر درموردي هم خلاف آن مضر نباشد ممنوع است زيرا ممنوعيت آن حريمي براي وقوع كل جامعه در آن و ايجاد هرج و مرج است. احكامالهي هم از همين سنخاند. بنابراين اگر كسي با خوردن شراب مست هم نشود بالاخره نبايد بخورد. تاثير بسياري از امور ممكن است تدريجي و نامحسوس باشد. بهعبارت ديگر يك شهوت انگيزي حاد و آني داريم و يك شهوت انگيزي تدريجي و نامحسوس و چه بسا مفاسد معنوي ديگري از قبيل سرگرم شدن به ملاهي دنيايي و دوري از ياد خدا و ... در برداشته باشد.